Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Brandend avondvuur
Ver weg
begraven in noordelijk duister
schopt 'n Inuït nukkig om zich heen
en doolt depressief richting
winterblues
Ondertussen laait een
brandend avondvuur hoog op en
rinkelen de naalden
van 'n gloeiende spar
die verwoed
schudt en bidt
om ééntonige vrieskou
Aan de overkant van 't dorpsplein
glimlacht 'n klein meisje bij zo'n
handverwarmend schouwspel
de vlammenzee verlicht haar
gezichtje blozend rood
Op de noordpool echter
blijft het even duister en
vreet de sneeuw de wangen
van de eskimo aan
Reacties op dit gedicht
Verilan vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
wijnand.
:
Zondag, december 18, 2005 18:08
mooi
Vogeltje
:
Dinsdag, december 13, 2005 21:48
Apart. Maar wel op een goede manier! :)
Over dit gedicht
Auteur:
Verilan
Gecontroleerd door:
~Marina~
Gepubliceerd op:
13 december 2005
Thema's:
[Kerst]
[Leven]