Woorden zijn overbodig
Typen heeft eigenlijk geen nut
Wou je zoveel vertellen,
Maar ik blijf toch wel in de put
Mijn woorden echo-en maar door
Maar oplossingen verschrikken van angst
Vluchten weg van mijn problemen
En nooit heb ik eens vangst..
Ik wil het wel eens uitschreeuwen
Zonder dat iemand het hoort
Ik zou het wel uit willen vechten
Zonder dat ik iemand raak.
Ik wil zo veel maar te weinig tijd
Geen gehaast, maar wel veel drukte en erg gestrest
Ik probeer het allemaal zo goed mogelijk te doen
Maar moeilijk is het om alles te doen op je best..
Nee, geen woorden zijn meer nodig
Ze worden dan vaak toch cryptisch opgeschreven
Want wie wil er nou duidelijkheid
In dit mystrieuze leven?!
Ik zou wel eens graag mijn rode draad zien
Weten wat ik nu eigenlijk allemaal doe
Wat heb ik gedaan en doe ik nu?
En waar leidt mijn rode draad mij naar toe?
Vreemde mensen, rare lui
Ze vinden mij niet normaal
Maar wat maakt mij dat uit?
Ik leef mijn eigen verhaal...
Jij schrijft je eigen en ik de mijne
Zo hebben we beiden vele verhalen te vertellen
Ik kan het ook tekenen of fotograveren
Maar jij kunt me natuurlijk ook bellen
Vertel me eens, wat zie je nu?
Wat denk je over mij nu je dit gelezen hebt
Ik weet niet meer wat ik moet denken over mezelf
Als mn leven een televisieprogramma was, was k allang doorgezapt!
Nee, geen angst en geen veiligheid
Die leven hier niet meer
En wat ik ook maar doe...
Verliezen doe ik keer op keer
Waarom altijd winnen? De sterkste zijn?
Leer van je fouten, blijf eens klein!
Groei je te snel, zie je de weg niet meer
Ik wil liever klein dan groot zijn
Laat me niet vallen, maar me niet gaan
Houdt me hier, dicht bij je nu en voor altijd
Denk aan me, ook wanneer ik niet bij je ben
Herdenk de momenten...herdenk deze tijd!
denk aan me, voor altijd..
Blijf klein, maar groei groot
val niet, ga opzij
Zing, maar geen enkele noot
Wees blij, maar reageer boos
Wees vriendelijk, maar verlos je haat
Want wie voor het ene niet knielt,
is voor het andere niet in staat!!