Mijn broer
dat kanker niet altijd dodelijk is
heeft mijn broer wel bewezen
toen hij kanker kreeg
heb ik er alles over gelezen
zijn kansen waren minimaal
de ziekte zat van top tot teen
chemokuren en bestralingen
hielpen hem er doorheen
kinderen kon ie niet meer krijgen
hij was in die tijd nog maar negentien
we leven nu vele jaren later
en moet je hem nu toch zien
kinderen spontaan gekregen
zelfs twee in een jaar
het ziekenhuis keek stomverbaasd
maar na DNA-testen bleek het toch echt waar
hoeveel kinderen hij nu heeft
ik zou het niet weten
hij wil zijn enige bloedverwant
voor eeuwig vergeten
waarschijnlijk is het jaloezie
ik heb mijn doelen nagestreefd
en allen met glans behaald
hij heeft het leven anders beleeft
hij was het lievelingetje
geen kwaad woord over zijn moeder
hij kreeg alle liefde en aandacht
voor mij was ze ronduit een loeder
en daar is het dus misgegaan
hij zag mijn ellende niet
voor hem was ze heel erg goed
maar mij deed ze veel verdriet
L!@
mums: | Donderdag, december 22, 2005 22:15 |
jammer dat het tussen jou en je broer zo misgelopen is, maar wie weet, ooit. liefs mums |
|
Artifex: | Donderdag, december 22, 2005 21:42 |
Heel jammer dat het tussen jullie is gaan staan. Liefs, Artifex. |
|
Augustijntje: | Donderdag, december 22, 2005 19:13 |
moet erg zijn als je broer voorgetroken wordt.. mooi geschreven! x! |
|
dishesqueen: | Donderdag, december 22, 2005 19:00 |
wat een triest verhaal...maar wel prachtig verwoord....xxx | |
remie: | Donderdag, december 22, 2005 18:08 |
kan je een hand geven, heb mijn broer 24 jaar niet gezien, terwijl mijn zus het lievelingetje was, mijn moeder leeft niet meer en toch...toch .... Gelukkig ook eens wat positiefs over kanker.....liefs Remie | |
erje: | Donderdag, december 22, 2005 17:53 |
Ik denk dat hij dan geen kinderen meer kon maken, de vrouw krijgt deze toch ? maar Lia het blijft dus een wonder, alleen jammer dat dit overschaduwt wordt door een loeder van een moeder liefs erje |
|
psychin: | Donderdag, december 22, 2005 17:29 |
jee Lia,,het begint leuk en eindigt met verdriet,,,maar ja,,dat kan,,, kus laifs .. |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, december 22, 2005 17:23 |
He, wat een naar einde Lia, het begon zo mooi met je broer die van kanker is genezen... Triest dat je moeder jou zo naar achteren schoof...echt heel naar, maar mooi gedicht meis Liefs Jannie |
|
poky: | Donderdag, december 22, 2005 17:17 |
poky: | Donderdag, december 22, 2005 17:17 |
hoe het soms in het leven kan mislopen,groetje,poky | |
Roeland Watteeuw: | Donderdag, december 22, 2005 17:11 |
goed geschreven, recht voor de raap, maar is alleen niet echt poëzie vrees ik, maar kvind het wel mooi | |
Jan van Dord: | Donderdag, december 22, 2005 17:05 |
Dan is het leven wreed. jan |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 22 december 2005 | ||
Thema's: |