Dromend in de zwartste nachten
Van een leven zo ver van mij
In eenzaamheid geboren
en gestorven aan haar eind.
Ik kan mezelf nergens meer vinden
Ben verloren in het niets
Heb mijn dromen laten varen
Doch, realiteit de rug toegekeerd
Samen lopen wij, langs koude lange stranden
Verlangend naar oneindigheid, de zee
Op weg naar een vergeten stilte
Op zoek naar het verlaten schip
Angel Of Poems: | Zaterdag, december 24, 2005 10:29 |
Mooi neergepend, en met gevoel geschreven! |
|
mamsiemomo: | Zaterdag, december 24, 2005 10:00 |
Mooi en rakend.... Liefs mo | |
Auteur: .rose | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 24 december 2005 | ||
Thema's: |