Zij was zorgzaam en goed
Maar kreeg niets terug
Betaalden alles met haar zweet en bloed.
Je zou denken, bedanken kan toch vlug
Maar, nee het was allemaal normaal.
Zo ging dat jaren achter elkaar
Toen zij oud werd en bijna niet meer kon
Rugpijn had en dat niet verzon.
Moest, zij af en toe even zitten
Waar blijf je nou, was het dan met vitten.
Is het nou nog niet af
Ze werd zo moedeloos en was bekaf.
Totdat zij echt bleef zitten
Toen stond zij ook niet meer op.
Voor goed ingeslapen in haar stoel
God had met haar een hemels doel.
Zij mocht rusten voor altijd
Zij Stribbelden niet tegen.
Moest nog wel even haar handen legen
Ging toen gewillig met haar Heer en Heiland mee.