Herinnering van toen ik miss ze, met al mijn ziel
Ze lijken zo ver van de werkelijkheid die nu heerst
Verlijmd in mijn memorie zo vast als het maar kan
Ze spoken door mijn hoofd als of ze een fantasie
Die spelen met mijn emoties en ze breken mijn hart
Ik probeer ze maar te verzuipen in wat te harde muziek
Terugdenkend aan vroegere tijden, oh die waren zo zoet
Liefdevol, warm en vriendelijk als een ridder op een paard
Hij verjaagde de bozen woorden die huisde in mijn hoofd
Gaaf mij vertrouw in mijzelf, waar ik zolang op zoek naar was
Door onhandigheid van mij, heb ik hem kennelijk afgestoten
Als of een bloem die ik vergeten was om aandacht water te geven
Een ik miss hem zo maar hoe kan ik dat hem duidelijk maken
Mijn ‘hemel’ is donkerder zonder zijn mooi glimmend zilver ster