Een traan rolt over mijn wang,
een eenzame traan
een traan vol verdriet
een traan vol pijn
Een gevoel neemt mijn lichaam over
het maakt me bang
het is het verschrikkelijke gevoel
het gevoel van gemis
Ik hou een klein stukje over
van de oude ik
het meisje dat kon lachen
dat meisje….. was ik
Ik kan haar niet meer zijn
niet meer lachen
het doet me zoveel pijn
ik wil gewoon weer bij je zijn
Een leven zonder verdriet
een leven met geluk
het hoeft niet veel te zijn
een klein beetje is al fijn
Ik wil opnieuw beginnen
maar hoe doe ik dat
zomaar in mijn eentje
zomaar zo alleen
het belangrijkste mist
het ding waar ik voor leefde
waar ik voor lachte
waar ik alles mee kon delen
Elke dag komt het gevoel terug
elke dag neemt het me over
elke dag weer een strijd
een oneerlijk gevecht
Ik wil niet opgeven
maar ik kan niet meer
mijn lichaam is moe
moe van alles
Mijn lichaam laat me in de steek
de strijd is geleverd
het is voorbij
ik wil niet meer
Ik wil niet meer
ik kan niet meer
zo wil ik niet verder
zo wil ik niet leven
Kon ik je maar terughalen
al was het maar voor even
je vertellen dat ik van je hou
en je nooit meer zal vergeten
Alles pakken ze van me af
ik hou ze niet meer tegen
maar 1 ding geef ik nooit op
mijn herinneringen aan jou…