Ze zou niet opgevangen worden
is onrust menselijk
rust ik mij dan in afgeworpen idealen
het leven mag mij de les lezen
en de wereld kan me halen
ik schokschouder en knik
in onverschilligheid
en toch, toch was het niet minder
niet haar groet die ik zocht achter zwijgen
niet eens de hand die ik aan zou reiken
uit altruïstisch zelfbelang
het was niet minder
dan een redeloze omarming
van alle dromen die ze me schonk
de waan van een morgen
crying freeman: | Donderdag, augustus 03, 2006 20:24 |
sprakeloos ben ik ervan |
|
Laurens Windig: | Donderdag, februari 09, 2006 17:12 |
Ja geweldig! | |
Fri..: | Maandag, januari 30, 2006 00:06 |
Dit vind ik weer eens zoals vanouds verdrinken in de woorden die ik zo nu en dan echt wel mis ;) |
|
aisorha: | Zondag, januari 29, 2006 12:39 |
Omg je laat reacties toe! En je hebt een woord gebruikt dat ik zo nu op het moment niet snap! Comeback? Hmmm.. parelachtig mooi, intens en doorleefd geschreven ;) xXx |
|
Nemesis: | Zondag, januari 29, 2006 11:41 |
In stilte met bewondering gelezen. |
|
druppeltje: | Zondag, januari 29, 2006 11:29 |
adembenemd mooi liefs |
|
Mathilde: | Zondag, januari 29, 2006 10:37 |
intrigerend... liefs, mathilde |
|
chocaatje: | Zondag, januari 29, 2006 09:26 |
Heel mooi op deze vroege morgen.Liefs mieke | |
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 29 januari 2006 | ||
Thema's: |