de Amsterdamse wallen
onaangekondigd droefgezang
schuifelt zachte schaduwen
Mona Lisa in het licht
lag zij reeds daar
of weent zij maar
een lach in jouw gezicht
verlost verrijst zij
uit gewaden zijde
zorgvuldig opgevouwen
het ritselen precies
draagt zij haar masker
uit ruw basalt gehouwen
haar been gestrekt
de bijna blote borsten toveren
net bijtijds een gestudeerde zucht
met toegewijde koesterende gebaren
plengt zij het mannelijk zaad in stromen
in liefde minder dan wat lucht
en hij verdwijnt
alsof hij nimmer was aanwezig
en voor zichzelf plots vlucht.
**********
sunset 01-02-2006
**********
Jan van Dord: | Woensdag, februari 01, 2006 16:46 |
Echt prachtig !!! jan |
|
switi lobi: | Woensdag, februari 01, 2006 14:52 |
Pffffffffffff Dit is rakend reƫel.... Liefsliefs....dikke kus, switi lobi |
|
~~~eilahtan~~~: | Woensdag, februari 01, 2006 10:45 |
schitterend mooi liefs nathie |
|
vlokje: | Woensdag, februari 01, 2006 09:18 |
Schitterend... liefs sylvia |
|
Mathilde: | Woensdag, februari 01, 2006 09:15 |
prachtig! hier kan ik van genieten! liefs, mathilde |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, februari 01, 2006 08:50 |
Geweldig.... Liefs Annemieke |
|
jure: | Woensdag, februari 01, 2006 08:31 |
Lyrisch. Zeer mooi! | |