Groots hoe mijn vlakke land vecht
tegen de barre en snijdende noordwestenwind
die het zand verstuift van de lage duinen
de zee opzwiept in kolkend verlangen
Neerlands kust te plaveien in gelijkheid…
Trots verweert zich het kleine koninkrijk
tegen de kracht die de aarde doet kantelen
de vloed het zilte brak verspoort op boulevards
zijn oude grond schuurt tussen Ameland en Goeree
weringen verslijt die de koppige golven breken…
De storm die raast met een diep venijn
welke meeuwen in stijgende stromingen bruuskeren
ongenadig de hemel krijt met gif van zwart basalt
de tranen breekt van wanhopige vissersvrouwen
luwt in afwachting van wederopstanding…
| greendream: | Zaterdag, februari 04, 2006 11:08 |
| Mooi & apart.. Liefs, Francis |
|
| margah: | Donderdag, februari 02, 2006 09:13 |
| Dit is apart zeg. | |
| Bengelmans: | Donderdag, februari 02, 2006 06:56 |
| mooi beschreven en verwoord groet bengelmans |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, februari 02, 2006 01:11 |
| Bijna gelezen met het Wilhelmus op de achtergrond.... Groetjes, Rien. |
|
| Auteur: Jeffry | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||