Ik loop en loop maar,
Mijn voeten die gaan,
Mijl naar mijl,
Naar het einde van de weg.
Steeds maar weer lopen,
Stoppen kan ik niet,
In gedachten verzonken,
Al nadenkend over het leed en verdriet.
Een put van ellende,
Iets met geen zekerheid,
Zijn al mijn gedachten verdwenen,
In de put van vergetelheid.
Trek steeds aan korte eindjes,
Krijg ze maar niet terug,
Maar mijn voeten blijven lopen,
Langzaam en soms vlug.
Auteur: Fantasy | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 03 februari 2006 | ||
Thema's: |