mijn gedachten vormen kronkels
als ik denk over de wereld van logica
die niemand twijfelen durfde, doch
ik wandel over ongeziene paden
trek mijn lijnen van gedachten
dwars door algemene opvattingen
leg ik spelend met woorden
de nadruk op het gelukkig zijn
in plaats van op plicht te letten
waarna ik onze kennis betwijfel
de definitie van vergeten zoek
ergens verstopt in mijn gedachten
ach, waarom daarbij stil te staan
er is nog zoveel te onderzoeken
in deze eindeloze dans van gedachten
terwijl ik moedig buig voor hen
die voor mij al zochten en dachten
zij waren de groten uit het verleden
maar ook ik filosofeer.
-een zeer oude uitdaging van tommie1, die ik half afgemaakt terug vond in mijn bestanden, dus hier is hij alsnog. het zij een tikje laat ;-)-