Ooit word ik door jou omhelst,
het kan niet anders, Liefste,
Toch probeer ik je armen al uit
in de armen van mezelf.
Gisteren bij voorbeeld
zag ik mij als drenkeling
longen vol bereidwilligheid,
en dan je reddende omhelzing.
Of waar ik onder harde hagel
van eenzaam tijdgetik
in elkaar plooi als paraplu -
en je mij weer openklapt
over je heen.
Zo Liefste, zo wacht ik dromend
op jouw omhelzing.
Als ik dan bij het venster in
mijn kamer zit en staar naar de straat
lijkt het wel of je met open armen
naar me toe komt en lacht, weet je
Zo vaak kom je naar me toe, zo vaak, ja,
en je kijkt me aan,zo vaak neem je me vast.
Met die armen van je , mijn Liefste,
die ik tracht te voelen, tracht te vinden,
die ik uit probeer en pas in de duizenden
verschillende armen van mezelf.