soms voel ik je heel nabij
en tegelijkertijd zo veraf
als ik denk aan ons toen
die eerste zomerse vonk
de ziekmakende vlinders
jouw oprechte warmte
het maakte me bijna gek
het vreselijke besef nadien
het einde van dat
wat voor mij echt begon
ik wou dat je me echt toeliet
te voelen wat ik voor je voel
jij bent daar, ik hier
om ’t even wat, hoe of wanneer
ik ben er altijd voor jou…
nu vraag ik me in stilte af
sterven vlinders dan van kou?