Jouw angst
Jouw angst
Door jouw schizofrenie gevoed
Doet ons beiden niet goed
Jouw angst
Maakt tussen ons zoveel kapot
Daardoor voelen wij ons allebei
Zo vaak, zo rot
Jouw angst
Beleef jij in jouw eigen wereld
Omringd met een grote muur van steen
Wil jouw zo graag helpen
Maar kom door die muur niet heen
Jouw angst
Is zo groot, elke dag
Sterf jij wel duizend keer
Ik kan je niet helpen
Maar ik, leg mij er niet bij neer
Jouw angst
Zit zo diep van binnen
Laat mij eens toe in jouw hart
Misschien kunnen wij
Samen de strijd wel winnen
Jouw angst
Kan het zien in jouw ogen
Voel mij dan zo bedrogen
Bedrogen door jouw ziekte en het leven
Zou jouw alles willen geven
Zou alleen willen weten hoe
Want jij laat mij niet toe
Jouw angst
Zal wel nooit overgaan
En die gedachte, kost mij af en toe een traan
Het enigste wat ik kan doen
Sla mijn armen om je heen
En geef je zoen
En probeer jouw te laten voelen
Wat ze met echte liefde bedoelen…
observer: | Zondag, maart 05, 2006 22:47 |
ik, voel je pijn echt, man wat is dat erg vooral als je van haar houd, sterte |
|
lachebekje1988: | Zondag, maart 05, 2006 22:16 |
mooi geschreven gedicht, fijn dat je er voor haar bent. Liefs, Lachebekje1988 |
|
Stacey: | Zondag, maart 05, 2006 22:15 |
De liefde die jij toont in je gedicht is erg mooi, ik hoop dat het je lukt tot haar door te dringen, en gelukkig wordt met haar.. Liefs Stacey |
|