Dichtende dichter
Met een frons van inspanning
op zijn gezicht
Werkt de dichtende dichter
aan een nieuw gedicht
De pen danst een tango
in staccato op het papier
Zijn hoofd dichtbij maar in gedachten
ver weg van hier
Hij tuurt in de tomeloze diepte
van zijn beladen geest
Zoekt naar woorden voor de taal
die hij daarin leest
Menigmaal schudt hij dan even
met zijn diep gefronst hoofd
Als hij de pasgeboren woorden weer
van hun bestaan beroofd
Zijn lippen verwensen de tekortkoming
van het geschreven woord
Waardoor de dansende pen uiteindelijk
in de kiem wordt gesmoord.
Van binnen een zongerijpte tuin
van vreugde, liefde en verdriet
Een ware schat aan gevoelens maar
de juiste woorden vindt hij niet
Doch als je diep in de ogen kijkt
van het gefronste dichtersgezicht,
Dan zie je misschien heel diep van binnen
een ontroerend mooi onverwoord gedicht