Amen
ik proef de ochtendzon en kleur mezelf
de ander is er even buitengesloten
een vrede die een zelfoplegging is
alle drukte om me heen
wanneer teruggefloten?
een krant een afdruk van het dagelijks gebeuren
ik wil niet willen lezen, ‘t moet omwille van
proef in mijn hoofd een nare smaak
van ze moeten, en wat doe ik eigenlijk dan ?
de randen van de aarde staan in brand
het binnenvuur is verterend bezig
spuugt naar alle kanten toe
een mens, een mens, het voelt zo moe
en alle verwarde geesten trekken stuipen
zijn we voor vernietiging? doe ogen dicht
begrijpelijk overkomen is overleven
de aarde moet schoon opnieuw beginnen wellicht
ik heb lief, en aai je lieve gezicht
de wereld is vol van vreedzame eenzamen
wat doen tranen in mijn ogen
…………..amen………………….
willem
Jannie Hoogendam: | Dinsdag, maart 14, 2006 07:24 |
Hoi Willem, het verrast me dat je soms een heel andere kant van jezelf laat zien...Heel ontroerend dit gedicht... Liefs en kus Jannie |
|
Elze: | Maandag, maart 13, 2006 22:30 |
prachtig dit laifs,elze |
|
L!@: | Maandag, maart 13, 2006 22:30 |
zo mooi Willem,,, | |
Sirena: | Maandag, maart 13, 2006 22:29 |
Prachtig gedicht ! Liefs, Sirena |
|
MayadeBij*: | Maandag, maart 13, 2006 22:18 |
Dit is bijzonder mooi geschreven.. Graag gelezen. | |