In het zonlicht waarin
je harnas glansde
leidsels losjes op je ros
wachtte jij op het teken
In het zonlicht
in het zwart
z’n lans hoog opgeheven
om zijn pols
een gekleurde sjaal
als overwinnaars teken
de tribune goed bezet
gegoeden en gepeupel
gescheiden
een ongeschreven wet
Daar klinkt klaroengeschal
Het vaandel wordt geheven
Beiden leiden
hun paard de arena in
Gescheiden door wat stammen
ieder aan een kant
De koning geeft het teken
En als de zakdoek valt
worden de paarden aangedreven
Het vizier wordt nu gesloten
kreten worden uitgestoten
lansen worden gericht
verloren is het evenwicht
Jouw harde val noopt je
te voet te strijden
het zwaard hoog opgeheven
Je hart bonst
kent geen angst of toch..
jouw levensvloed
vloeit je lichaam uit
je wankelt
een laatste slag
het is voorbij
Slechts de winnaar wacht het vaandel
m@rcel: | Zondag, maart 19, 2006 21:09 |
prachtig mooi geschreven Arie en graag gelezen Liefs m@rcel |
|
lachebekje1988: | Zondag, maart 19, 2006 20:21 |
Mooi geschreven! | |
appeltje: | Zondag, maart 19, 2006 19:13 |
jaah mooi geschreven, slechts een reactie van mij, dat betekend dat het mooi is, wel verdient! liefs appeltje |
|
Dirk Hermans: | Zondag, maart 19, 2006 19:11 |
knap neergezet | |
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 19 maart 2006 | ||
Thema's: |