Ik veeg de tranen van me gezicht,
mijn gedachten op 1 ding gericht.
Wat gebeurd er met mijn leven?
Ik zit nog te beven.
Ik weet ook niet waarom dit gebeurd!
elke dag gebeurd het wel, dan krijg ik weer een paar knallen.
Waarom laat je me vallen?
Dit keer was het zo erg.
jij sloeg, schopte, weet ik veel wat je allemaal deed, maar je bleef doorgaan tot ik erbij neerviel,
ik lag daar, me ogen half open.
Even keek ik naar je, die blik van je, het zat me niet goed,
jij liep weg, huilend. Ik kon niks, wou niks, het duurde zo lang,,
Eindelij, .ik kwam weer bij ,ik lag daar, helemaal alleen, in de douche,.
ik weet niet, maar ik kon alleen aan jou denken,,ik was bezorgd, terwijl ik dat niet hoor te zijn.,
ik belde je op,en vroeg hoe het met je ging,,gelukkig ging alles goed,je had alleen wat wonden.
ik schrok erg, wonden? Ja inderdaad wonden. Je wou jezelf dus iets aan doen,
Ik had me dat nooit vergeten. Je moet 1 ding weten, je mag me zoveel pijn doen als je wilt, maar doe jezelf alsjebliefd geen pijn!