Aan de grens van mijn gedachte
staand aan de evenaar van mijn leven
kijk ik uit op de keerkring van mijn toekomst
de mist van mijn leven nog in vlagen zichtbaar
zal geen drempel zijn in mijn koers
de horizon word breder
de wereld minder stil
ik recht mijn rug en glimlach
ga er maar van uit ik ben terug
ik zie de maan weer zilver
en in de zon het goud
in hun straling
de schittering van diamant
donker kristal dat gloeit
een zijn die bloeit
in mij een vreemde kracht
waar ik zo lang op heb gewacht
***Wim****