Ik weet dat ik het moet.
Toegeven dat ik niet meer kan.
Mijn hart nu gedoofd,
eerst in vuur en vlam.
Was altijd sterk.
Schoof mijn zorgen aan de kant.
Dat is wat ik nu merk
Maar nu kan ik niet meer.
Mischien ben ik wel te laat
Rusteloze nachten,
Wetend dat het niet meer gaat
Ogen donker,
Bevatte geen enkele kleur.
kan niet meer,
Hart verscheurd.
Verscheurd door de angst en verdriet
Dacht dat ik nog geluk had.
Maar ik zag de werkelijkheid niet.