Twijfel
Waarom toch die twijfel?
Ik loop voor je op en neer naar de Eifel.
Kijk je me in mijn ogen,
Vergeef ik je dat je me hebt bedrogen.
Toch is er een vorm van terughoudendheid,
Iets is er komen te staan tussen de genegenheid.
Telkens weer,
Twijfel, keer op keer.
Vergeven heb ik je al 1000 maal,
Maar de twijfel is waar ik van baal.
Ben je de ander echt vergeten,
En wil ik het antwoord wel weten?
Ik hou van je met heel mijn hart,
Ik wil zo graag een nieuwe start.
Beginnen we nu echt opnieuw?
Of krijg ik door een kleinigheid weer een duw.
Het vertrouwen is beschadigd,
Maar mijn liefde voor jou nog lang niet verzadigd.
Vergeten wil ik Oh zo graag,
maar telkens weer de zelfde vraag.
Ben ik in je hart nu echt alleen,
of gebeurt er iets, zo gemeen.
Mijn hart breekt zo in twee,
dus ik wacht het af, heel gedwee.
Haal alstjeblieft de twijfel uit mijn hoofd,
Doe iets, zodat het weer in jou geloofd.
In mijn hart is maar plaats voor een,
dat ben jij van kop tot teen.
Laat voor jou het zelfde gelden,
Wij zijn elkaars helden.
Zet hem bij het grofvuil,
zorg dat ik niet meer om je huil.
Laat de liefde zijn weer zo intens,
Dat is alles wat ik wens.
Je Ventje