Wie had dit dan bedacht?
Ik heb het niet teweeg gebracht.
Je kunt nu wel raar staan kijken.
We zijn allemaal anders en niet te vergelijken.
Het is niet veel anders voor mij.
Die ene opmerking hoe kom je erbij?
Ik heb het ook niet voor het kiezen.
En ben ook bang jou te verliezen.
Al is er weinig van me overgebleven.
Toch heb ik pure “wilskracht” om verder te leven.
Al lijkt de toekomst onzeker, dat is de harde werkelijkheid.
Sta ik nog mijn mannetje, en jij bent me niet kwijt.
Het is nu eenmaal van zelfsprekend, oud worden is niet één ieder gegund.
Vergelijk momenten niet met vroeger “deze zijn aardig uitgedund”
Al lijkt het soms op één luchtweerspiegeling gebaseerd.
Het zijn wel die momenten, waar onze liefde op teert.
Probeer vandaag te leven, en kijk niet naar morgen.
Dat doe ik niet, en dat scheelt één hoop zorgen.
Het zal jou helpen, dat zal je wel merken.
Het proces gaat dan beter, en is makkelijker te verwerken.
Blijf altijd in je eigen kunnen geloven.
Dan kom je elke tegenstand te boven.
RvM