in niets hoeven alles mag
is de bom der rust ingeslagen
roert met toegeven aan zelve
tot het al in vertragen
het zwermt in iedere vezel
zoemend na in echo luid
moeheid heeft mij in de greep
van hout gevloerd onderuit
denken is op de loop
voel is meer dan licht geraakt
minste kan mij al ontkleden
tot op het diepste naakt
remie: | Woensdag, april 19, 2006 08:12 |
een gevoel wat ik ken...liefs Remie | |
Annemieke van der Ven: | Woensdag, april 19, 2006 06:01 |
Herkenbaar.... liefs Annemieke |
|
Maarten Plante: | Woensdag, april 19, 2006 01:15 |
Mooi! Groet, Maarten Plante |
|
Black Lord: | Woensdag, april 19, 2006 01:03 |
wens een warme schittering voor vernieuwende enenergie en zonne stralen vol kracht voor herstellende pracht warme groet ***Wim**** |
|
mums: | Woensdag, april 19, 2006 00:15 |
dit zijn herkenbare woorden.Droef, maar prachtig omschreven, dit gevoel van, diepste naakt. liefs mums |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 19 april 2006 | ||
Thema's: |