Lopend door de beukenlaan
Lopend door de beukenlaan
Zo ’s avonds laat
Lijkt de maan met me mee te gaan
Stil ruist de wind door de bomen
Vogels vertellen hun verhaal
En ik vertaal me laatst gedroomde dromen
Zo lopend door de beukenlaan
Is de avond
mijn beste vriend, voortaan
In de verte raast de trein
om te vergeefs op tijd te zijn
probeert de tijd te achter halen
Lopend door de beukenlaan
Zo ’s avonds laat
Lijkt de tijd toch even stil te staan
Rust en vrede schijnt te over heersen
’t is maar schijn
zo meld de krant van dag tot dag
overal ellende, behalve in de beukenlaan
en dat juist ik vandaag
en eigenlijk altijd daar even langs mag gaan