Donker,
maar licht,
de nacht straalt de dag,
de dag die voorbij was,
bleef zich afspelen in mijn hoofd,
want dat gezicht en die mensen,
blijven hier bij mij,
telkens zo herkenbaar,
het speelt zich weer af,
als een droom of een film,
als een iets dat niet echt was,
maar tegelijk zo waar,
zo echt,
want echt was het ook,
de dag,
DE dag,
van het jaar,
dat ik haar zag,
en hem,
een jongen die nooit eerder
echt was in mijn hoofd,
maar slechts letters in een bericht,
nu zo echt, en zo eerlijk,
ongelovelijk niet dreigend,
een oude vriend,
een lach,
die straalde als de dag,
serieus,
maar jou,
ik miste je,
jij was degene,
die de zon zou zijn,
die nu,
achter de wolken verstopt zat,
en slechts,
in mijn gedachten bleef schijnen,
zoals je altijd doet,
stralen,
opgehelderd,
word het,
je bent lief,
weetje:)
een stralende dag,
met jou in het midden,
van mijn gedachten!