En ik herinner mij
Haar armen bloot
en opgelegd zo vol
van ’t harde werken
in de buitenlucht
en rood, vergeet niet ’t rood
dat zich versterkte
wanneer haar boezem
bloesde onder schort
waarop wat vlekken
Haar wellust krulde
zich op ’t sensueel gelik
van drooggeworden lippen
waneer hij naar haar keek
en later, niet veel later
wanneer hij diep
en steunend zuchtend in haar bleek
hoorde je het kreunen van het bed
als monotoon gesnik
Reeds lang zweeft stof
door zacht gebroken stralen
en windt het goud
van avondzon zich om haar heen
zij heeft haar prijs moeten betalen
voor te veel liefde die genomen
haar lijf nu uitgebloeid
en uitgezakt de borsten, oud
is zij en helemaal alleen.
**********
sunset 02-05-2006
**********
vivika: | Dinsdag, mei 02, 2006 14:30 |
kunstig...droef...mooi...door mij graag gelezen liefs |
|
m@rcel: | Dinsdag, mei 02, 2006 13:29 |
gevoelig mooi verwoord Sunset Knuffie m@rcel |
|
lachebekje1988: | Dinsdag, mei 02, 2006 13:16 |
Snik maar zo liefdevol geschreven! Liefs, |
|
hiljaa: | Dinsdag, mei 02, 2006 11:07 |
droef....mooi neergeschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
L.Bert: | Dinsdag, mei 02, 2006 11:01 |
Prachtig vol groeiende bewondering gelezen!! | |
remie: | Dinsdag, mei 02, 2006 06:59 |
ik ken je gevoel, heb bijna hetzelfde meegemaakt...een gevoel zo goed beschreven, even zie ik haar weer staan... altijd aan het zorgen....liefs Remie | |
L!@: | Dinsdag, mei 02, 2006 06:52 |
gevoelig verwoord,,,doekeltje,, | |
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 02 mei 2006 | ||
Thema's: |