Verliezen voor de 2de keer..
Ik wil je niet verliezen voor de 2de keer..
Ik hou van jouw voor altijd en daarna.
Samen zijn wij sterk zij aan zij..
Ik wil je niet verliezen voor de 2de keer..
We horen bij elkaar..
We hebben beide een kans gekregen om met elkaar te leven.. Waarom zouden we dat opgeven..??
Elke dag als ik aan je denk word ik blij..
Denk aan hoe wij samen al zover gekomen zijn..
Hoe de eerste keer was toen ik je zag..
Die ontmoeting was toen al voorbestemd..
Ik kan het niet aan om je nog een keer te verliezen..
Denk aan de momenten die we hebben gehad..
Weet je nog met dat spel en jij zag dat ik dat was..??
Rest van de avond waren we bij elkaar..
We waren bijna niet te scheiden daarna..
Waarom nu wel..??
We zijn voorbestemd voor elkaar...
Weet je nog dat we buiten zaten, op kamp, samen hand in hand met mijn hoofd op jouw schouder.. Samen naar de sterren te kijken..
Ik wis toen al dat het voor eeuwig was..
Kamp ging voorbij, we namen afscheid voor 2 dagen..
Maar beiden wisten we toen al dat we elkaar nooit meer echt zagen..
Alles veranderde op school ik, jij, wij allebei..
We zeiden beiden niks meer tegen elkaar..
Maar als we elkaar aankeken wisten we beiden dat wat wij hadden nog lang niet over was..
De tijd verstreek, 5 dagen later hoorde ik van iemand anders dat je niet meer van mij hield..
Ik kon het moeilijk accepteren maar wist dat ik door moest gaan met leven..
En jouw moest vergeten..
Maar vergeten kon ik je niet heb je alleen toen diep weggestopt..
Een periode kwam eraan waar ik in dacht dat mijn leven over was.. Verloor alles wat ik ooit lief had..
Wist niet wat ik moest doen..
En toen kwamen zij, Erik en mijn vrienden.. Ze lieten me zien dat het oke was om te leven..
Maar nog steeds had ik het gevoel dat er iets ontbrak in mijn leven, dat was jij..
Ik kon je gewoon niet vergeten..
Zelfs niet na al die weken..
Ik kreeg met Erik, had mijn leven weer op orde, was gelukkig en blij.. Maar nog steeds ontbrak jij..
En toen kwam jij na 6 maanden naar me toe om gewoon te praten..Had gelijk het gevoel van kamp..
We danste samen met dansles..
Beiden konden we alles tegen elkaar zeggen..
Waarom nu niet meer..??
Dagen verstreken, er kwam een feestje aan waarop we beiden waren uitgenodigt..
Ik was als 1 van de eerste op het feestje..
Maar 15 minuten nog steeds geen jij te bekennen..
30 minuten later nog steeds niet..
Ik was bang en wanhopig dat je niet zou komen..
Totdat de deur open ging en jij kwam binnen lopen..
Mijn hart ging te keer, was bang dat hij uit mijn mond zou vliegen..
Later die avond kwam ik je tegen..
Je pakte me beet om mijn middel..
Ik dacht even dat ik droomde, maar realiseerde al snel dat het echt was.. Ik sloeg mijn armen om jouw nek..
Je zei dat je van me hield.. Ik dacht dat het een grapje was, dus ik zei ja.. Totdat ik in je ogen zag dat je het meende.. En toen zei jij: "Nadia ik meen het".
Mijn hart sloeg over zo'n honderd keer..
En voor ik het wist waren mijn woorden al naar buiten gevlogen.. En zei ik dat ik het ook meende..
We gingen beiden terug naar binnen.. Ik zat op jouw schoot..Helemaal blij..Totdat ik hoorde:" Vind wendy dat wel fijn??"
Ik was van slag en wist niet wat ik moest doen.. Ik rende naar buiten, vroeg mezelf af waar ik mee bezig was..
Jij had misschien wel een vriendinnentje ik had een vriendje.. Waar was ik mee bezig..
Jij was mijn verleden.. Maar wilde ik zo graag dat je ook mijn toekomst was..??
Ik was in de war..
Kersgala was in aankomst, dansles ging door en we praatte steeds meer met elkaar aan een stuk door..
Ik was over mijn oren verliefd, terwijl ik zelf een vriendje had..
Kerstgala was magisch, hoe we met elkaar danste, hoe we tegen elkaar deden, het was romantisch niet te verwoorden..
Maar wat we ook deden, dichtbij kwamen we niet..
Mijn verkering ging uit door verkeerde geruchten..
Ik was verdrietig maar ik wist als hij het niet had gedaan, had ik het zelf gedaan..
Omdat ik steeds meer voor jouw ging voelen..
Maar alsnog kon ik niet bij jouw zijn..
Wou niet in de weg staan bij jouw en Wendy..
Dat meisje hield van je..
Ik hield me op de achtergrond, heb zelfs een paar keer gezegd dat ik je nooit meer wou zien of spreken..
Maar toch elke keer stond ik bij je..
Ik kon je gewoon niet zomaar laten gaan..
Uiteindelijk maakte jij je keuze en koos voor mij..
2 Weken later durfde ik jouw verkering te vragen..
Ook al deed ik dat raar via de telefoon..
En had ik zelfs opgehangen voordat ik antwoord had.. Ik wist gewoon dat ik van jouw hield..
Een week later werd ik geopereerd, was bang voor de operatie..Had je zelfs een brief geschreven..
Omdat ik bang was je nooit meer te zien..
Maar alles ging goed, ik overleefde het..
Maandag 6 februari, na me operatie, kreeg ik antwoord op al me vragen.. Jij zei dat jij ook weer van mij hield..
En als het aan jouw lag hadden we inderdaad verkering..
Ik was door het dolle heen, mijn geluk kon niet meer op..
Tijdens onze relatie hebben we veel moeten doorstaan..
Maar nu 3 maanden later, staan we nog steeds zij aan zij..
Ik wil je niet verliezen, niet voor de 2de keer..
Herrinner jij nog je eerste zoen van mij..??
Met het liedje van Amerie-Why don't we fall in love..
Je zoende geweldig ik had het gevoel alsof ik in de 7de hemel was.. Wil jij dit alles echt opgeven..??
Ik hoop van niet kan me geen leven voorstellen zonder jouw..
We hebben elkaar weer terug gevonden na 6 maanden..
Is dat dan geen echte liefde..??
Beide een kans gekregen om het goed te doen..
Ik wil je niet verliezen, zeker niet voor de 2de keer..
We horen bij elkaar.. Ook al gaat het nu niet goed.. Mijn liefde voor jouw blijft groeien..
Ik kan, wil je niet verliezen..
Ik hoor dingen over jouw en wendy.. Maar geloven doe ik ze niet.. We zijn niet voor niets weer na 6 maanden bij elkaar.. Na 1 ruzie is het toch al niet gelijk over..???
We hebben met elkaar al zoveel gevechten gewonnen..
We gaan nu toch zeker niet opgeven..??
We horen gewoon bij elkaar..
Ik wil je niet verliezen, zeker niet voor de 2de keer..
Ik geloof echt dat onze liefde voor eeuwig kan duren..
Maar geloof jij dat ook..??
Ik hou van je, met heel mijn hart..
Ik wil dat jij gelukkig bent, ook al moet ik je dan verliezen.. Dan weet ik in iedergeval dat jij gelukkig ben..
Ik kan mijn liefde niet omschrijven..
Kan alleen zeggen dat ik van je hou..
En als je dan toch verlies.. zodat jij gelukkig ben..
Heb ik altijd nog de herrineringen die mij zullen helpen voor de rest van mijn leven..
Want als jij wilt opgeven en alles wilt vergeten en doorgaan met leven.. Zou je dan echt al deze dingen kunnen vergeten..??
Ik wil je niet verliezen, zeker niet voor de 2de keer..
Maar als het gebeurt.
Zal ik wachten totdat jij herrinnert wat ik nu al zie..
En dat is..
Echte Liefde