De roos openbaart,
het gevoel,
dat in hem schuilt,
laat het leven stromen
zoals het stroomt,
De roos,
laat het fluweel groeien,
zodat het donkerste rood,
ter pas komt in zijn blad,
de stengel,
van het mooiste groen,
die de roos laat staan,
de sterkste stengel,
die niet knapt,
Hij staat voor jou,
in de aarde,
dat is gesimboliseert,
voor der liefde,
de levende roos die staat in leven,
in een donkere plek waar een groot licht op schijnt,
geen schaduws,
alleen licht,
op een roos,
die donker staat,
op een plek waar mijn licht op hem schijnt,
hij verdrinkt in het water,
maar het water word verdampt door mijn warmte,
hij blijft leven,
omdat de liefde
sterker is,
dan een rots
in brand,
de brand die word geblust
door het verdampte water,
die mijn warmte liet ontstaan
de roos leeft verder
en groeit,
het leven leeft,
in zijn lichaam,
waar mijn licht op straalt,
zou moeten stralen,
want ik laat het niet breken,
dat wat gebroken was,
maar heelde,
onbewust,
het licht,
doet wonderen,
en het gevoel,
is het simbool,
de aarde,
de liefde,
laat de roos weer groeien,
binnen in hem,
het leven,
de roos in zijn lichaam,
waar over gewaakt wordt,
want het mag niet breken,
zijn hart.
(dees gaat over jou topper, ik laat je niet verder breken dan gebroken achter, jou laat ik niet achter, want jij bent ook mijn lichtpuntje, sterkte! hou van je! kus mij)