Labyrintisch ego
Labyrintisch ego
Zij rent door velden
maait haar weg
met honderd zichten
wroet al wortelend
over en onbekend de wegen af
polst haar eigen sprong
fier en hoog
door een gat in de lucht
waarna zij heus zal vallen
maar bindt haar niet aan tijd
wat vastligt in tekorten
waar zij in schiet
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij*: | Zaterdag, mei 13, 2006 14:49 |
| hahaha.. en een grote middelvinger (wat dat betreft) (bevroed ik) | |
Over dit gedicht
| Auteur: six_d | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||