Het gevoel niet begrepen te worden
omdat mijn stoere ik het verbloemt
mijn deurtje gaat weer dicht
het is te laat
De tranen die ik laat, zal je niet zien
je wilt het niet
omdat ik dan minder sterk lijk
dan je eigenlijk zou willen
Woorden die ik lees en hoor
maken me misselijk
mijn maag draait zeven keer rond
maar toch zal ik het niet laten zien
omdat jij dat niet wil…..
ring: | Maandag, mei 15, 2006 10:55 |
eenzaam beschreven gedicht die me raaktxxxingrid | |
L.Bert: | Zondag, mei 14, 2006 18:54 |
Een boeiend gedicht! Er blijven zoveel vragen over! | |
m@rcel: | Zondag, mei 14, 2006 15:12 |
heel mooi verwoord Liefs m@rcel |
|
chocaatje: | Zondag, mei 14, 2006 15:09 |
Was op chatten en praten bedoelt.Geheel niet op de freaks, maar bedankt. | |
Nemesis: | Zondag, mei 14, 2006 15:05 |
De laatste strofe is (helaas) erg treffend. Je staat er niet alleen voor. Werkelijk niet. Maar let op- soms verbergen reikende handen stiekem wapens. |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 14 mei 2006 | ||
Thema's: |