De stiltes die spreken
onverstaanbaar tot mijn hart
er is niet tussen te komen
en ik wordt overrompeld
door de woordenzee
Pijnlijke voeten van al het lopen
in mijn overvolle hoofd
hopeloos verdwaald in gedachten
die voor mij lijken gedacht te worden
terwijl ik hulpeloos blijf zoeken
Het bloed dat door mijn aderen stroomt
geronnen klonten stromen mee
door de beschadigde banen
mijn hart klopt het met moeite verder
tot het hapert en ik er niet meer zal zijn
scientist: | Maandag, mei 15, 2006 19:16 |
En toch is er soms niet meer vergund dan het spreken van woorden... kus |
|
Niniki: | Maandag, mei 15, 2006 11:02 |
*zucht* erg mooi, maar inderdaad zeer pijnlijk. Knuffie Nini |
|
ring: | Maandag, mei 15, 2006 10:56 |
pijnlijk mooi!xxxingrid | |
hiljaa: | Maandag, mei 15, 2006 09:49 |
droefmooi! knufliefs--hiljaa-- |
|
L.Bert: | Maandag, mei 15, 2006 09:37 |
Verbijsterend mooi gedicht. Het beste tot nu toe! Maar dan de inhoud...het gedicht is geweldig!!! | |
switi lobi: | Maandag, mei 15, 2006 08:27 |
Pffff....zwaar voor je lieverd. Dikke knuffels, liefsliefs, switi lobi |
|
Dirk Hermans: | Maandag, mei 15, 2006 08:07 |
mooi | |
lachebekje1988: | Maandag, mei 15, 2006 07:11 |
Met zoveel gevoel een troostende knuffel. Liefs, |
|
Klaes: | Maandag, mei 15, 2006 07:03 |
droef/mooi verwoord groet/klaes |
|
m@rcel: | Maandag, mei 15, 2006 01:01 |
intens mooi geschreven Slaap lekker m@rcel |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 15 mei 2006 | ||
Thema's: |