dat vuur van binnen
dat zo hard brand van geluk
maar die tranen van verdriet
blussen het vuur en maakt alles stuk
alsof er onder mij een diep kloof zit
hoe verder ik ga hoe dieper die wordt
het verleden is zwart, maar mijn toekomst wit
de hele kamer zit vol met licht,
maar donker zit in een klein hoekje
de stilte in het huis
word verbroken door het klapperen van de deur
ik wou dat jij hier bij me was
iedere dag zorg jij voor die extra scheur
in mijn hart zo breekbaar als glas
je ziet dat niet
ik wil wat ik voel eruit schreeuwen
zo hard als ik kan
wat als ik dat doe,
wat gebeurt er dan?
heb ik dan weer die pech
verlaat je me dan, ga je dan weg?
wanneer komt weer dat nieuwe hoofdstuk
alles kunnen uitvegen
en opnieuw beginnen
dat is dat gevoel wat ik zoek, geluk
schrijven, denken kan ik niet meer
alles ligt bij jou, heb je meegenomen
et doet goed, maar ook zeer
waarom ben je niet hier, bij mij
ik wil naast je liggen men armen om je heen
waar ben je als ik je niet zie
dat vraag ik me af, waar ben je tog liever, bij wie?