De schaduwen op de muur lijken te overheersen,
maar vooralsnog ebt de angst een beetje weg.
De zwarte bladeren van de bomen op het plafond
bewegen met de wind zoals het lijkt te horen.
Vogels in de toppen zijn hun zang vergeten
net als het meisje -vanmiddag- op de schommel.
Alleen door de speelse wind of een eenzame geest
verstoren de piepende scharnieren de stille nacht.
Nu ligt ze daar in het bed tussen de lakens.
Ogen geopend en denkend aan hoe het was
toen haar dagen nog volop zon kenden.
Schaduwen verdwijnen in het zwart van de nacht.
25-05-06
Auteur: Jutta | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 25 mei 2006 | ||
Thema's: |