Nog draag ik een aandenken van toen
een stukje stof om je vinger
jij die tipten aan mijn duim
en de klank van de zee liet horen
Geluk kenden we een flamenco
bij het vuur waar de castagnetten klonken
en dagdromend de eerste liefdeskus
opnieuw en opnieuw werd beleefd
Soldaten waren we aan het front
poetsten de ringen aan onze vingers
die gevuld waren met een diamantje
en een stukje glimlach van de zee
Op gingen we in het spel
van liefde en voetje vrijen
het geluid dat we aanbaden
werd weggeblazen door de wind
Zij die de zee liet uitstromen
in de palm van ons hand
hiljaa: | Zaterdag, mei 27, 2006 11:44 |
een prachtige ode vind ik dit! knufliefs--hiljaa-- |
|
sunset: | Zaterdag, mei 27, 2006 09:26 |
Heerlijk dit. Liefs, sunset |
|
lachebekje1988: | Zaterdag, mei 27, 2006 00:20 |
Geweldige ode! Truste slaap lekker. Liefs, |
|
m@rcel: | Zaterdag, mei 27, 2006 00:07 |
prachtige ode Slaap lekker m@rcel |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 27 mei 2006 | ||
Thema's: |