de wet is mijn diender
de onderwereld is mijn klooster
waar ik in grijs gelopen
mij zelf ontwaar
in nat geweende slopen
mijn voeten slepen
door de kelder
en ijzig blikt mijn blik
alsof ik uit stenen ben gesneden
Klaes: | Donderdag, juni 15, 2006 22:49 |
wat je niet bewaard heb je al verloren.. groet/klaes |
|
_Zonneschijn_: | Donderdag, juni 15, 2006 21:17 |
Weer zo fantastisch verwoord! Liefs |
|
Jan van Dord: | Donderdag, juni 15, 2006 20:38 |
Volledig met Marcel eens !! jan |
|
m@rcel: | Donderdag, juni 15, 2006 20:35 |
wat een pracht stuk poezie schitterbaar mooi geschreven door jouw Elze Liefs m@rcel |
|
Ninandra: | Donderdag, juni 15, 2006 20:17 |
Mooi stuk poezie! | |
remie: | Donderdag, juni 15, 2006 20:16 |
ik zie je praten...liefs Remie | |
hiljaa: | Donderdag, juni 15, 2006 19:55 |
ik heb het bewaard voor jou hoor! knuf-liefs--hiljaa-- |
|
L!@: | Donderdag, juni 15, 2006 19:55 |
ik hoor je anders snachts wel snurken hoor.. hihi | |
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 15 juni 2006 | ||
Thema's: |