Anneke van Dijk-Ploeg: | Dinsdag, juli 11, 2006 20:03 |
keer wat is gebeurd en zo houd je dus vast aan het gebeurde en beleef je alles steeds weer in je hoofd. loslaten dus. waarom mijn naam in dit gedicht ''thuis hoort'' is mij niet duidelijk; wil je mij dat uitleggen? liefs, namasté, Anneke |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Dinsdag, juli 11, 2006 20:01 |
je vroeg me om een reactie; wel, ik vind dat je altijd een keuze hebt: je kiest er voor om vast te houden aan het verleden met alles wat daarin gebeurd is, om je kiest ervoor om te leven in het heden en kijkt wat het heden je brengt. Vergeving schenken is een heel moeilijk proces, wat je in de eerste plaats doet voor jezelf. Vergeving heeft niets met die ander te maken, want door te vergeven wat er is gebeurd maak je jezelf vrij. Door vast te houden aan het verleden, herleef je keer op |
|
m@rcel: | Zaterdag, juli 01, 2006 23:27 |
het verleden zal altijd mee gedragen worden zo is dat helaas maar je kunt het wel orderen en vele dingen een plaatjes geven, dan wordt het dragen ervan toch iets gemakkelijker Knuff/liefs m@rcel |
|
Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 01, 2006 22:36 |
heel goed beschreven groetjes Dirk |
|
switi lobi: | Zaterdag, juli 01, 2006 22:32 |
Draag je verleden met je mee....maar in de juiste rugzak en goed ingepakt. Dikke knuffel en veel sterkte gewenst! Liefsliefs, switi lobi |
|
Auteur: hendrika89 | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 01 juli 2006 | ||
Thema's: |