De vreemdste dingen gebeuren..
En wij maar blijven zeuren..
Kijk maar gewoon eens om je heen!
Zal het ooit nog eens zo “kunnen”worden als voorheen?
Onvredige gevoelens over en weer, wat is dan het werkelijke waarom men blijft vechten..
Mensen die zich aan pietluttige dingen zijn gaan hechten..
Wees eens eerlijk en oprecht, tegen over elkaar om mee te beginnen.
Alleen op die manier kunnen beiden kanten hun angstige momenten overwinnen.
Behoedzaamheid dat er niet teveel, van je wordt afgenomen.
Met praten kan iedereen tot een compromis komen.
Allerlei bevolkingen vouwen hun handen samen.
En eindige “bijna” met het zelfde woord “amen”..
Van waar al die ergernis?
Laat één ieder voor wat hij/zij is.
Iedereen heeft zo zijn geloof, levenslessen is landeigen.
Laten we dan elkaar met respect behandelen, en verder gewoon zwijgen.
En laat het onvoorstelbare niet gebeuren.
Zodat we nog meer kapot maken en nog verder scheuren.
We kunnen alle naar boven kijken en zien de zelfde “ster”..
Op grote afstand in het hemelrijk, voor ons oog tamelijk dichtbij en toch o zo “ver”!
Één gedicht over “het is nu echt genoeg”..
Het nooit te laat, maar we beginnen dan ook nooit “te vroeg”!
RvM