mammie
mammie
wat heb je mij aangedaan?
voor mijn gevoel
wel duizend keeren afgestaan
nooit kon jij mij tederen
alleen maar vernederen
nooit mocht ik maar een keer klagen
anders heb jij mij nog meer geslagen
nooit had je een lief woord
ik vluchtte voor jou naar een stille oord
nooit een aai over mijn koppie
mijn broertje was altijd toppie
ik wou alleen maar een beetje warmte
van moeders schoot
maar het voelte
alsof jij mij gooite in een goot
mammie
warom was jij altijd zo kil en kou
die nooit zei
ik hou van jou?
steds een en dezelfde vraag
die zwaar drukt in mijn maag
waarom?
al die dingen moet ik verwerken
herinnering gaan mijn leven beperken
warom heb jij mij zo aan kant gezet
en telkens met mijn bloed benet?
jij was altijd cruel en wreed
en ondanks kindertranen
toonte jij geen speet
al die jaaren vol van lijden
zoekt ik opluchting in krassen en snijden
om deze pijn en gedachten
maar een beetje te verzachten
al deze verwijten en vragen
kon ik maar in stilte dragen
maar een ding wat ik je nog wil zeggen
om mij dan erbij neer te leggen
mammie
ik weet nu hoe het is om van iemand te houden
ik ben nu gelukkig
en jij
mag van mij
voor altijd opsouden....
to someone very special who saved my life and brought back love into my life...