Huilen, ik kan niet schuilen
Ik heb vanacht liggen huilen in me bed,
Gister weer een dag gered.
Mijn moeder was heel de dag weg,
Leuk voor haar, maar voor mij dikke pech.
Mijn vader kleineerd,controleerd en domineerd,
ik heb hem nog steeds de rug niet gekeerd.
Straks......als ik weg ben van huis,
begint voor mij het feest gedruis.
Maar een stem zegt, en je moeder dan?
ik hoop dat ze het alleen kan.
Het liefst zie ik mijn ouders scheiden,
nu is het constant, ruzie en blikken vermijden.
Ze verdient beter dan dit,
ik kan haar niet helpen, als ik straks op mezelf zit.