Mijn hart bonkt luid
Mijn mond schreeuwt het uit
Wat een spijt
Van de verloren tijd
Toen je zei te zullen muteren
Voelde ik onbewust een scherpe pijn
Een breken van een onderkent samenzijn
Een sporadische ontmoeting aan de bus
Een weldoordachte en gevoelsgeladen kus
De enkele keren dat je je armen om me heen sloeg
Voelde ik genoeg
Samen waren we onbewust met een drang aan het streven
Dat heerlijke van nu te beleven.