Kijk je daar nou staan,
wat moet ik met je aan?
Grof gezegd heb ik je alleen laten staan,
onze relatie is langzaam vergaan.
Ik snap niet dat je om mij kan geven,
dat je met mij verder wou in je leven.
Ik bedenk me nu pas,
jij was de enige jongen die er voor me was…
Het lijkt of je mij van mijn geest hebt beroofd,
want je spookt nog steeds rond in mijn hoofd.
Ik kan niet zeggen dat ik geen liefde van je kreeg,
maar mijn hart voelde nog steeds leeg.
Daarom heb ik een eind aan onze relatie gemaakt,
en heb ik jou op een zwak gebied geraakt.
De tijd terug draaien gaat jammer genoeg niet,
dan had ik het jou niet aangedaan, al dat verdriet.
Soms is het alsof ik jou niet kan missen,
maar ik zal me ergens wel vergissen…
Ik zal je nooit van mijn leven vergeten,
daar hebben we teveel dagen voor versleten.
Ik zou zeggen ga verder en geniet van het heden,
en laat mij in je verleden…
Charlotte…