Och .....
Och, kon ik toch componeren
Dan schreef ik jou een symphonie
En bracht mezelf in hoger sferen
Maar ik beheers slechts kakafonie
Och, kon ik toch maar schilderen
Ik beeldde jou in alle aardse kleuren
Mijn penseel kan slechts verwilderen
Nee, laat dat maar niet gebeuren
Och, kon ik slechts beeldhouwen
Ik boetseerde jou in hard graniet
Jij werd een buste om van te houden
Maar ook beeldhouwen kan ik niet
Och, mocht ik toch een dichter zijn
Ik rijmde jou een wonderbaar sonnet
Vol warme woorden, zonder venijn
Maar ik rijm slechts een sloom couplet
Ik ben niet zo goed in mij te uiten
Dat ligt me niet, maar ik ben ermee tevree
Mijn ogen dicht, ik sluit de wereld buiten
'k Heb jou schimmig in mijn hoofd
En daar ben ik meer dan gelukkig mee
Ik ben mislukt als schilder, geflopt als componist
Maar ik heb enkel een hart dat van zich doet spreken
En daarin zit jij voorlopig opgesloten, zeer beslist
Met mjn ogen heb ik jouw verheulde warmte bekeken
Jouw lieve beeld raakt bij mij niet meer uitgewist.
Douwe
zanna-marie: | Vrijdag, juli 28, 2006 20:05 |
mooi geschreven,leuk om te lezen! zanna | |
*Starlight*: | Vrijdag, juli 28, 2006 14:37 |
Heel mooi verwoord, Douwe. Liefs, *starlight* | |
Dirk Hermans: | Vrijdag, juli 28, 2006 12:13 |
mooi beschreven | |
sunset: | Vrijdag, juli 28, 2006 09:09 |
Mooi dichterlijk verwoord jouw gevoel. Liefs en nog een fijne zomerdag, sunset |
|
Mamke: | Vrijdag, juli 28, 2006 08:56 |
Ik vind dat je je goed kan uiten en wel in een prachtig gedicht. Wilde dat iemand ooit zo''n gedicht over mij zou schrijven.... Gr. Mamke |
|
Auteur: Douwe | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 28 juli 2006 | ||
Thema's: |