Mijn ziel bedekt met plastic zeil
afgeschermd van wind en regen
loop, dans, spring en spat erop
blauw met bruine moddervegen
door plensvocht schoongemaakt
terwijl het gras eronder kwijnt
en zo de ware ik verdwijnt.
eye witness: | Vrijdag, augustus 04, 2006 00:21 |
jammer... |
|
Laurens Windig: | Donderdag, augustus 03, 2006 22:16 |
:o)) | |
Mathilde: | Donderdag, augustus 03, 2006 21:45 |
dit stemt tot nadenken. willens en wetens? x |
|
Tika: | Donderdag, augustus 03, 2006 19:49 |
Uit vruchtbare grond... En ik dans graag in de regen..met je. Liefs en kusje |
|
M@rcel: | Donderdag, augustus 03, 2006 18:40 |
heel mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
ana (stacia): | Donderdag, augustus 03, 2006 13:47 |
Wat een vergelijking. Hoe kom je d''er toch op ? En waarom kwam ik daar zelf niet op ? :-) liefs ana |
|
chocaatje: | Donderdag, augustus 03, 2006 13:13 |
Om daarna te ontkimmen.In prachtig groens gras en een gelukkige ware ik.Want dat is wat je verdient.Liefs mieke | |
nippy: | Donderdag, augustus 03, 2006 13:01 |
erg mooi verwoord!!! liefss |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 03 augustus 2006 | ||
Thema's: |