onmacht en pijn,steeds weer dezelfde melodie dezelfde refrein...
keer op keer verwacht ik die ommekeer..
je kent de gedachten.hoor het je uitspreken..
wat weerhoud je dan zo..wat let je nog..
om die ilusionerende patronen te verbreken..
kijk in mijn ziel,zie mijn ogen smeken..
egoisme creert de mens,kwetsende blikken,dodende woorden, het kent bij jou geen grens..
verdomme gebruik je kracht... je bent niet zomaar..
JE BENT EEN MENS!!!