daar waar de sterren
zich voor mijn ogen
ontvouwen
weet ik dat ik
op mijn eigen
hart moet vertrouwen
de eerste stappen
wankel en onzeker
deden veel pijn
maar ooit
ooit zal alles
beter zijn
elze: | Woensdag, augustus 09, 2006 16:14 |
jawel het betert met de tijd.. zoisthettoch? laifs,, |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, augustus 09, 2006 09:24 |
Origami hihi net wakker of de toetsen hebben stoelendans gedaan vannacht | |
Annemieke van der Ven: | Woensdag, augustus 09, 2006 09:23 |
Dit gedichtje doet me aan orogami denken eerst nog in grove lijnen en daarna steeds verfijnder Knufje Annemieke |
|
sunset: | Woensdag, augustus 09, 2006 08:41 |
Je gevoel, je hart vegissen zich inderdaad nooit. Ook al lijkt het soms van wel. Liefs en warme genegenheid, sunset |
|
beauty-angel: | Woensdag, augustus 09, 2006 08:21 |
en zo is is mooi verwoord liefs en knuffs |
|
Littledolphin: | Woensdag, augustus 09, 2006 08:16 |
dat zal het ook...heel erg mooi lia,intens genoten,liefs littlexxx | |
remie: | Woensdag, augustus 09, 2006 08:06 |
blijf erin geloven...liefs Remie | |
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2006 | ||
Thema's: |