hermetisch
het leven gaat door, dus hoppa
relativeergereedschapskist open
en aandraaien maar, de bouten en moeren
losgeschoten tijdens storm en vloed
tot de trilling van nader
door grondvesten denderden
ondanks de rustig binnenwandel
met een vriendelijk gezicht
uiteengevallen chaosvoel
leek los te barsten uit de diepte
en hemelshoge muur optrok
hermetisch dicht gevoegd
rondom met op de randen
mijn scherpe kanten
H.J.: | Maandag, augustus 14, 2006 00:26 |
nergens een gaatje , voor iets/iemand/ooit?? kussss |
|
Bieke: | Donderdag, augustus 10, 2006 23:09 |
Mis hier zoveel maar zie dat je nog steeds prachtig gevoel weet te verwoorden liefs Bieke |
|
sunset: | Donderdag, augustus 10, 2006 12:52 |
Toon en blijf je tonen. In wie je bent. Dat is mensmooi meer dan genoeg. En relativeren? Dat is dan minder dan 100%. En daar doen we het niet voor. Toch? Tenzij relativeren hier bedoeld wordt als niet werkelijk innerrakend. Dan liggen wij weer op één lijn. Liefs en warme knuf, sunset |
|
christina: | Donderdag, augustus 10, 2006 00:31 |
scherpe kanten stompe kanten tja een mens heeft zoveel kanten jij ook dame dus koppie op maar dat doe je wel dikke knuff en regenboog bij nacht je zussie |
|
M@rcel: | Donderdag, augustus 10, 2006 00:17 |
voelbaar verwoord en geschreven Maria koppie op hoor... Trusteknuffies M@rcel |
|
Mart: | Donderdag, augustus 10, 2006 00:14 |
Koppie op...!!! | |
Rien de Heer: | Donderdag, augustus 10, 2006 00:14 |
Relativeren lijkt me in dit soort situaties heel erg moeilijk, moet volgens mij ook in je zitten...... Groetjes, Rien. |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 10 augustus 2006 | ||
Thema's: |