Niemand weet wat ik bedoel ,
Niemand weet wat ik voel,
Ik ben zo boos ,
en zo moe,
Even naar het graf , even naar mijn zusje toe
Even alleen , even vrij , ik stap op mijn scooter en rij.
Niemand weet wat ik daar zoek ,
Dat blijft voor velen een gesloten boek
Daar ligt zes jaar van haar leven .
voor velen een eeuwigheid
Voor haar maar even
God waar heb ik dit aan verdient !?
Mijn zusje ligt daar en mij rest alleen een plukje haar
Als ik daar zit , bij de bomen en het mos
Dan laten de tranen zich los
Dan denk ik weer ,
Lieve patricia de toekomst is jou ontnomen
Daar kan jij daarboven alleen nog van dromen
Maar ik verlies niet de moed
Want ooit komt alles goed !
Ik heb je nooit gekend , Dus zeggen velen dan snap ik niet waarom je zo verdrietig om haar bent
Maar je bent een deel van mijn leven.
Al heb ik je niet gekend niet even !
Niemand zal ooit begrijpen wat ik bedoel ,
Niemand zal ooit begrijpen wat ik voel.