brief van een grasprietje
geachte meneer de burgemeester:
Hierbij deze brief om u mede te delen dat wij het niet langer pikken.
Wij hebben het gevoel dat u ons heeft laten stikken.
Met de aanleg van het voetbalveld
begon het grof geweld
met klavervelden en mooie paardebloemen
deelden wij ons leven
eensgezind en vriendelijk
tegenwoordig een groot gegeven
zo leefden wij in harmonie
geen klachten en geen zorgen
tevreden met onze verblijfplaats
tot die ene morgen....
wij werden allen vroeg gewekt
door een vreselijk geluid
een man reed over ons veld
besproeide ver vooruit
de dampen kwamen ons tegemoet
met gif werden wij besproeid
ons grasprietjes kon het niet deren,
maar onze klaverburen werden uitgeroeid
de paardenbloemen lieten zich hangen
geveld in t heetste van de strijd
geen tijd om te ontvluchten
allemaal door uw beleid!!
u vond ons veld niet goed genoeg
"het veld is aan t verzuren"
maar gaf dat u een vrijwaarding,
voor het vermoorden van onze buren?
alleen omdat zij nietig zijn?
niet in staat om u tegen te spreken?
Denk dat u zich verheven voelt
dat is nu wel gebleken
vandaar deze boze brief
van de sprietjes onder uw voeten
wij hebben ook recht om te leven
zonder te moeten boeten
dus hebben wij besloten
op te komen voor onze buren
door uw nieuwe grasveldje
opnieuw te laten verzuren
zodat u geen uitkomst meer ziet
en ons laat voor wat we zijn
zo ziet u maar:we zijn wel nietig
maar in daden echt niet klein
m.v.g meneer graspriet de tweede