Het onbekende in je blik laat mij zwijgen
waar ik liever met je lichaam spreken zal
verstilt mijn mond nu in de laatste kus
waarmee ik uitadem tegen jouw lippenEn ik sluit mijn ogen als je ineen krimpt
alsof mijn strelende handen je branden
ik wil mij troosten in jouw armendaar pijn een bijwerking is van liefdeWant ik houd van jou, van je woorden
die soms ook de mijne zijn in jouw mond
en waarom ik zo vaak lach tot tranen toe
nu huilen we samen als de stilte valt
L.Bert: | Donderdag, augustus 24, 2006 15:35 |
Eenzaamheid staat niet alleen in het trefwoord maar straalt ook uit dit fraaie gedicht. Verlangen spreekt jouw taal, delen is jouw liefde. Liefde is jouw adem. Dit gedicht IS Renate... |
|
H.J.: | Donderdag, augustus 24, 2006 10:03 |
boordevol dit dicht. prachtig prachtig. kussss |
|
KozMOCie: | Donderdag, augustus 24, 2006 09:29 |
owh! het pakt me.. prachtig.. |
|
chocaatje: | Donderdag, augustus 24, 2006 08:47 |
Prachtig, en idd voelbaar.Liefs mieke | |
sunset: | Donderdag, augustus 24, 2006 08:18 |
Gewoon weer schitterende voelbare poëzie. Liefs en warme genegenheid, sunset |
|
switi lobi: | Donderdag, augustus 24, 2006 00:23 |
Intens gevoelsgedicht lieve Renate.... Liefsliefs, slaap lekker! Kus....switi lobi |
|
Bieke: | Donderdag, augustus 24, 2006 00:19 |
Prachtig heb je dit neergzet Renate Liefs Bieke, |
|
Rien de Heer: | Donderdag, augustus 24, 2006 00:08 |
Wauwww..weer zoveel gevoel in je woorden..... Groetjes en trusten, Rien. |
|
Rboog: | Donderdag, augustus 24, 2006 00:08 |
Mooi gevecht van woorden, van liefde. | |
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 24 augustus 2006 | ||
Thema's: |